Tiap2 thn bila nak raya seronok tgk anak2 paling hepi..sekali sekala pernah rasa `touching` sgt2 bila kehilangan ayahanda yg tercinta..hingga hari nih pun masih terasa...tapi kali nih mood hepi tak ada langsung..even tgh buat sarapan pagi nih pun tiba2 rasa sebak sgt2 ...tapi `buat2` hepi sbb tak nak anak2 yg ada di rumah tgk atau tau mama u`olls sedih sgt2..nanti makanan yg dimasak tak sedap plak sbb org yg masak mood tak ok..
Bukan per..i feel lost bila tak semua anggota keluarga ada di rumah bila nak raya...my `talkative teletubies` tak blek coz assingnment byk..nak exam..n next week dak nak cuti..rasa mcm nak pi ambil jer by hook or by crook..tapi kekangan masa hujung thn nih...byk sgt kerja yg ada dateline nak kena online...sabor jerlah..
Time2 ni bru rasa mcm mana bila suatu hari nanti anak2 dah diambil`org`..aduh memang `feel lost`...tak nak fikir semua tuh tapi sekali sekala bila buat sesuatu tetiber jer teringat..hehee kalau mention kat bebudak yg ada kat rumah mesti gelak riuh..mama `poyo nyer`...lantak le apa kowg fikirkan..itulah sbbnyer mama suka merepek nak buat universiti dpn rumah jer supaya sampai mama tua bleh tgk anak2 mama selalu....
Namun satu harapan mama di mana pun kowg berada..ingat Allah..kalau hati selalu bersama Allah..iman pasti terpahat kukuh..hubungan sesama manusia pasti akan sempurna..at the moment hubungan dgn parent pasti sentiasa mewangi..mama n ayah tak menaruh harapan yg terlalu tinggi..tetapi cukup kalau `harta` (anak2) mama n ayah tahu melihat ke bawah walau tinggi mana u`olls berada...love u`olls
